Skoroszyty Excela można otwierać nie tylko w samym programie Excel, ale także w przeglądarce internetowej. Trzeba jednak pamiętać, że nie wszystkie funkcje będą działały w taki otwartym arkuszu.
Często istnieje potrzeba podzielenia danego tekstu na pojedyncze wyrazy lub wydobycia z niego określonego fragmentu. Przykładem może być zaimportowane dane z systemu finansowo-księgowych gdzie dane znajdują się w jednej komórce, np.”FV/1254784/2015/01/02”. Jest to ciąg znaków zawierających rodzaj dokumentu, jego numer, rok, miesiąc i dzień. Nas natomiast interesuje tylko numer dokumentu. Jeżeli mamy kilka takich pozycji, jesteśmy w stanie w kolejnej kolumnie przepisać te numery. Natomiast jeżeli mamy kilka tysięcy rekordów, to taka operacja będzie bardzo czasochłonna i możemy się pomylić. Excel umożliwia takie operacje przy użyciu funkcji tekstowych oraz narzędzia tekst jako kolumny. Odwrotną operacją jest łącznie kilku tekstów w jeden. Taką czynność można wykonać również przy użyciu funkcji lub formuł w Excelu.
Scalanie komórek, aby nadać arkuszowi pożądany układ, bywa uciążliwe. Równie niewdzięcznym zadaniem jest nadawanie komórkom odpowiednich obramowań, aby nadać arkuszowi bardziej czytelny układ. Z pomocą przychodzą makra, dzięki którym te czynności zostaną wykonane automatycznie i zestawienie błyskawiczne nabierze uporządkowanegowyglądu. W tym ebooku pokazujemy kilka sposobów scalania komórek.
Dysponujesz zestawieniem sprzedaży produktów z ostatnich czterech miesięcy. Osiągnięte wyniki będziesz prezentować na spotkaniu kierownictwa firmy, dlatego potrzebujesz stworzyć uniwersalną prezentację, którą będziesz mógł błyskawicznie modyfikować.
Numer PESEL jest wymagany w wielu drukach i zestawieniach. Składa się z 11 cyfr i przy wpisywaniu go do arkusza często zdarzają się pomyłki. Proponujemy zatem, aby stosować formuły, które będą sprawdzać poprawność numeru PESEL i dodatkowo wyciągać z niego określone przydatne informacje. Taka weryfikacja może być pierwszym etapem kontrolnym, m.in. przy weryfikacji kontrahenta. W tym tekście pokazujemy, jak zbudować łatwe w użyciu narzędzie, pozwalające na sprawdzenie poprawności numeru PESEL.
Formuły w arkuszach to rzecz niezwykle popularna. Właśnie w nich tkwi potencjał Excela: dzięki formułom złożonym z funkcji arkusza można wykonać niezwykle różnorodne i skomplikowane obliczenia. Jednak czy otrzymywane wyniki obliczeń są na pewno poprawne? Czy brak komunikatów o błędach jest gwarancją poprawnego działania formuły? Oczywiście nie. Odszukanie błędu w formule, która nie komunikuje jego wystąpienia, bywa niezwykle trudne.
Analizy i raporty, które chcesz sporządzić, bardzo często opierają się na zestawieniach cząstkowych przygotowanych przez innych pracowników. Nie wszyscy wprowadzają dane do arkusza w odpowiedni sposób i zwykle nie przywiązują wagi do ujednoliconego zapisu. Niestety, nadanie spójności wartościom w arkuszu spada później na Ciebie.
Czasami kopiuję do arkusza Excela informacje zawarte na stronach WWW. Trudno jest zaznaczyć na stronie internetowej tylko potrzebne treści i dlatego często wraz z interesującymi mnie danymi do arkusza wklejane są również zbędne formanty czy inne obiekty graficzne. Chciałbym usunąć te wszystkie elementy, ale niektóre są tak małe, że ciężko je zaznaczyć. Czy jest jakiś inny sposób zaznaczania i usuwania tych elementów niż za pomocą myszy?
W obszernych zestawieniach często ukrywa się wybrane wiersze lub kolumny, aby poddać analizie tylko część tabeli. Niezwykle przydatna jest wówczas możliwość odczytania, czy dana komórka jest ukryta czy nie. Stosuje się w takich przypadkach funkcję SUMY.POŚREDNIE. Dzięki niej będziesz mógł przeprowadzić obliczenia z pominięciem komórek ukrytych. Jednak przy obszernym zestawieniu o poziomym układzie metoda ta staje się mało efektywna. Ze względu na to, że Excel nie oferuje oddzielnej funkcji arkuszowej przekazującej odpowiednią informację, zbuduj własną, która będzie działać tak samo, jak inne standardowo używane.
Gdy lista transakcji składa się z wielu tysięcy pozycji, to jej przeanalizowanie nie jest prostym zadaniem. Nawet przefiltrowanie danych niewiele pomoże, jeśli skróci listę do kilkuset wierszy. Jeżeli w ramach takiego zakresu arkusza zastosujemy wielopiętrowe obliczenia tablicowe, mogą być przeliczane przez Excela przez dłuższy czas. Prędzej czy później długie wczytywanie wyników formuł stanie się uciążliwe. W tym haśle pokażemy, jak podzielić dane w taki sposób, aby formuła operowała jedynie na niezbędnym zakresie komórek, a nie całej liście.
Kiedy przygotowujesz raport dla swojego przełożonego, musisz zdecydować nie tylko o tym, co chcesz mu zaprezentować, ale również jak to zaprezentować. Wbrew pozorom forma prezentacji jest bardzo istotna. Przykładowo, przygotowujesz dla Dyrektora Handlowego raport sprzedaży poszczególnych regionów. Chcesz zaprezentować mu wyniki sprzedaży na wykresie kolumnowym. Dla ułatwienia analizowania danych zależy ci, żeby podczas analizowania sprzedaży wybranego regionu słupek pokazujący tę sprzedaż był wyróżniony innym kolorem. Najlepiej, jeśli będzie działo się to automatycznie.
Co miesiąc dostaję miesięczne billingi telefonów służbowych pracowników, które umieszczam w arkuszu Excela. Pracownicy wcześniej podali numery prywatnych telefonów, pod które mogą dzwonić ze swoich służbowych komórek. W arkuszu o nazwie Lista stworzyłem tabelę z parami telefonów traktowanych jako prywatne. Chciałbym, aby w billingu w ostatniej kolumnie została wyświetlona informacja, czy dana rozmowa jest prywatna, czy nie. W jaki sposób mogę stworzyć taką formułę, która porównywałaby pary telefonów w billingu z tabelą telefonów prywatnych?
W tej poradzie pokazujemy, w jaki sposób będziesz mógł ułatwić sobie wpisywanie argumentów funkcji przy tworzeniu formuły za pomocą skrótu klawiaturowego powodującego wstawienie argumentów funkcji. Przykład oprzemy na skoroszycie składającym się z dwóch arkuszy.