SUMA i SUMY CZĘŚCIOWE – co musisz o nich wiedzieć?

W dowolnie wybranej przez Ciebie komórce zacznij wpisywać znak równości, następnie suma i nawias otwierający. Możesz zauważyć, że Excel podpowiada Ci co należy zrobić dalej, a konkretnie wpisać argumenty dla funkcji. W funkcji suma każdy kolejny argument to kolejna liczba, komórka zawierająca liczbę lub zakres komórek z liczbami. Jeżeli spróbujesz zsumować np. komórki z tekstem, funkcja zwróci nam wartość 0, ponieważ nie potrafi dodać do siebie tekstu. Kolejne argumenty oddzielasz od siebie średnikami, a po podaniu ostatniego zamykamy nawias. Po zatwierdzeniu funkcji w komórce pojawia się wynik.

Czas na trochę praktyki - wpisz znak równości, suma otwórz nawias wpisz 5 oddziel średnikiem, ponownie 5, średnik i 5 zamknij nawias (Rys. 1).

Rysunek 1

Jak widzisz nasza suma wyniosła 15.

Teraz zamiast wpisywać liczby ręcznie, wybierzemy komórki. Ponownie znak równości, suma i nawias otwierający. W tym momencie możesz przejść przy użyciu strzałek do interesującego Cię obszaru lub wybrać go za pomocą myszki – na koniec zamykam nawias (Rys. 2).

Rysunek 2

Od razu po zatwierdzeniu otrzymuję wartość 50.

Zamiast zaznaczać poszczególne komórki mogę zaznaczyć całą kolumnę (Rys. 3).

Rysunek 3

Tak samo otrzymuję wartość 50.

Powyższy przykład pokazuje, że nawet jeżeli zaznaczę komórki bez liczb sumowanie zostanie przeprowadzone poprawnie.

Z funkcją suma wiążę się także przycisk Autosumowanie w zakładce Narzędzia główne w sekcji Edytowanie. Autosumowanie to dokładnie to samo co suma, z tą różnicą, że potrafi podpowiedzieć jaki obszar chcesz zsumować.

Ustawiam kursor w komórce F11, pod rzędem piątek. Naciskam Autosumowanie i zauważ, że Excel od razu podpowiada, aby zsumować wszystkie powyższe komórki (Rys. 4).

Rysunek 4

Autosumowanie jest także na tyle inteligentne, że podpowiada komórki nie tylko w pionie ale i w poziomie (Rys. 5).

Rysunek 5

Skoro już jesteś ekspertem funkcji suma, to kolejna funkcja nie sprawi Ci problemów. Sumy częściowe, to funkcja która łączy sobie w 11 różnych funkcji. Tutaj (link: https://support.office.com/pl-pl/article/sumy-cz%C4%98%C5%9Aciowe-funkcja-7b027003-f060-4ade-9040-e478765b9939) jest dokładna informacja odnośnie tego który argument odpowiada za jaką funkcję. Informacja pochodzi ze strony pomocy pakietu Office, więc przyjmuję że jest sprawdzona.

Funkcja SUMY.CZĘŚCIOWE() wymaga dwóch argumentów. Pierwszy to podanie numeru odpowiadającego za funkcję, a drugi to obszar dla którego będziemy korzystać z funkcji.

Dosyć opisu, przetestuj to w praktyce.

Znak równości, SUMY.CZĘŚCIOWE nawias otwierający i mam do dyspozycji listę funkcji. Wybieram pierwszą, czyli średnią, dodaję średnik zaznaczam obszar i zamykam nawias (Rys. 6).

Rysunek 6

Wynik jest od razu widoczny w komórce.

Tak samo sytuacja wygląda w przypadku pozostałych funkcji możliwych do wyboru. Jednak SUMY.CZĘŚCIOWE() mają coś czego nie potrafią te funkcje same w sobie.

Wykorzystują funkcje do przeliczenia wyłącznie przefiltrowanych komórek. Jest także możliwość pominięcia ukrytych komórek - wystarczy wykorzystać odpowiednią funkcję.

Spójrz teraz na tę formułę: znak równości sumy częściowe otwieram nawias, funkcja suma czyli 9 średnik i komórki od F2 do F11 zamykam nawias (Rys. 7).

Rysunek 7

Suma oczywiście w tym momencie to 50.

Jeżeli zmienię kilka cyfr zmieni się także wartość funkcji. Cała magia dzieje się wtedy, gdy odfiltrujesz kilka cyfr i wynik automatycznie się zmienia.

Oprócz tego istnieje możliwość pominięcia w obliczeniach ukrytych komórek - wystarczy wykorzystać odpowiednią funkcję zaczynając od 100 w górę.

Dla przykładu: spróbuj ukryć teraz wiersz z cyfrą 5, jak widzisz wynik się nie zmienił. Odkrywam ten wiersz z powrotem i zmieniam funkcję z 9 na 109 (Rys. 8).

Ponownie ukrywam wiersz i teraz możesz zobaczyć, że wynik został pomniejszony o 5.

Rysunek 8

Ponownie ukrywam wiersz i teraz możesz zobaczyć, że wynik został pomniejszony o 5.

Polecamy także:

• Najciekawsze triki w pracy z komórkami
• Tworzenie raportów za pomocą tabel przestawnych